Landje van Nienke

"Dit voelt als pure noodzaak. Daarom: redden wat 
er te redden valt!"

Ze fietst graag door Noord-Holland. Al 40 jaar. Maar in de loop der jaren zag Nienke met lede ogen en pijn in het hart het landschap veranderen. Zo kwam ze op het idee om te gaan schenken voor aankoop van grond. Met deze schenking kochten we 23.000 m2 in natuurgebied Het Die tussen Akersloot en Limmen.

Nienke uit Haarlem is goedlachs en beschikt over de nodige zelfspot. Maar als de teloorgang van het landschap en de tanende biodiversiteit ter sprake komt, wordt ze heel serieus. “Sinds jaar en dag fiets ik met mijn partner door het hele land. Dan ontdek je dat de ‘ouderwets’ bloemrijke weilanden sluipenderwijs zijn verdrongen door raaigras oftewel ‘grasfalt’. Zo dood als een pier. Geen wormen, insecten, geen vogels. Veldleeuweriken hoor ik nog maar heel zelden. Dat maakt me gewoon verdrietig.”

Tegenwicht

“Ik bedacht een tegenwicht. Na mijn vervroegd pensioen vorig jaar - ik werkte 33 jaar lang in allerlei functies bij de Belastingdienst - besloot ik actief te worden bij de Landbouw Gifvrij-campagne van Extinction Rebellion. Bovendien heb ik geld geschonken aan Landschap Noord-Holland voor grondaankoop. Dat kon ik doen dankzij een erfenis van mijn vader die twee jaar geleden overleed. Ik ben een matig mens, met weinig vaste lasten en geen auto, dus wat let mij?”

Je had kunnen gaan reizen, een vakantiehuis kopen?
“Nee joh. Dit voelt als pure noodzaak. We zijn de natuur aan het vernietigen en onszelf aan het vergiftigen. Uit kortzichtigheid, voor economisch gewin op de korte termijn. En: gewone burgers draaien veelal op voor de kosten. Daarom: redden wat er te redden valt!”

Hoe heb je het aangepakt?
“Ik belde gewoon met Landschap Noord-Holland. Daarna sprak ik op Buitenplaats Leyduin uitvoerig met Anne van Tongeren, fondsenwerver en relatiebeheerder. Leuk hoor, om zo samen de wensen en mogelijkheden af te tasten. Een paar voorwaarden had ik wel: de aankoop moest op fietsafstand van Haarlem liggen én het moest ten goede komen aan de weidevogels. Ik kreeg drie opties aangereikt. Vervolgens ging ik die met Anne en de rentmeester bekijken. Bij dit gebiedje, een voormalig ‘gangbaar’ weiland tussen Limmen en Akersloot, was het meteen duidelijk. Het stemt me innig tevreden dat ik het ontbrekende puzzelstukje kon leggen voor natuurgebied Het Die. Dat bezoekje was trouwens de enige keer dat ik in het ontoegankelijke gebied ben geweest. Het heeft wel iets komisch, vind je niet: schenk je grond en dan mag je er niet in. Maar ik snap ‘t heel goed.”

Toch wel met een kano of roeiboot?
“Klopt! Dat ga ik ook zeker doen. En er is een bordje met ‘Landje van Nienke’, haha. Maar serieus, dat vind ik mooi. Ik heb geen kinderen en zo kan ik iets goeds nalaten.” 

Ervaringen van andere donateurs