Kolk van Dussen

'Lees' hier het landschap van West-Friesland

Dit natuurgebied is te overzien vanaf de N239 langs de Westfriesedijk, maar veel leuker is het om het fietspad tussen Aartswoud en Lambertschaag te nemen. Het Pannepad heet dit. Ongeveer halverwege, bij de Kolk, stikt het ineens van de vogels. Stap daar af en beklim de uitkijktoren. Niet alleen om de vogels te kijken, ook het landschap is interessant. Rondom de toren is de ontstaansgeschiedenis van West-Friesland terug te lezen. Hier vindt u het zogenaamde inversieruggen-landschap, daliegaten, de Westfriese omringdijk en de 17e eeuwse verkaveling. Elders is door egalisering het kleinschalige reliëf vaak verdwenen. In de Kolk van Dussen zijn gelukkig de oude kamgrasweides nog als vanouds aanwezig. Ook waardevol zijn de kleiputten, grenzend aan de noordkant van het gebied. Hier groeit riet en verschillende zeldzame orchideeën. 

Natuurlijke fluctuaties

In het oude land, ten zuiden van de veersloot, voert het 17e eeuwse verkavelingspatroon de boventoon. Door plas-dras oevers en rietstroken aan te leggen zijn deze nog zichtbaarder gemaakt in het land. Hier is het waterpeil verhoogd en is er een natuurlijke fluctuatie in teruggebracht: in de winter een hoog peil en in de zomer een lager peil. Dit is precies wat de oude kamgrasweides nodig hebben.

Moeras met weidevogels en kluten

Ten noorden van de Veersloot is het land omgevormd tot  moerasgebied met waterberging. Bij de inrichting is teruggegrepen op het getijdegebied van vóór de aanleg van de West-Friese Omringdijk. Er ligt een kreek die omzoomd wordt met natte graslanden. Direct na de inrichting kwamen er al snel veel vogels op af zoals de kleine plevier en de kluut. Het krekengebied zal bij wateroverlast dienst doen als calamiteitenberging. Volgens de eerste voorzichtige berekeningen zal het gebied gemiddeld éénmaal per 5 jaar onder water lopen. Er kan maar liefst 60.000 m3 water geborgen worden. Rond het ondiepe water broeden er veel vogels. Naast weidevogels ook kluten en visdiefjes.